wtorek, 12 marca 2013

Dzięgiel ozdobny (Angelica gigas)




Czapki z głów moi państwo ... 
To właśnie myślę, patrząc na tą czerwoną w kolorycie roślinę. W dobrych warunkach, czyli w miejscu półcienistym, dość żyznym i wilgotnym, rozrasta się do niewiarygodnych rozmiarów ok.200 cm wysokości i ponad 100 cm rozpiętości.

Pod koniec maja zaczynają rozwijać się pąki i jeden po drugim, ukazują się i rozkwitają okrągłe w kształcie i bordowo-amarantowe kwiatostany, , baldachy typowe dla innych roślin z rodziny selerowatych. Zwieńczają one ciemnoczerwone, dość grube i rozgałęziające się łodygi a jedyną zieloną częściąAngelica gigas są  liście.




Świetnie wygląda w lekko cienistych nasadzeniach naturalistycznych, zwłaszcza nad ciekami i zbiornikami wodnymi, gdzie ze względu na niesamowite rozmiary i kolor, stanowi oryginalne tło  dla dużych paproci, czy host.

Do mojego ogrodu trafiła w 2011 r przyznam się,że obawiałam się, czy przezimuje, zwłaszcza,ze poprzednia zima była ciężka dla roślin.W I 2012, kiedy mijał okres nagłego ocieplenia a pogoda pobudziła rośliny do życia , zdecydowałam się na lekkie okrycie śpiącego olbrzyma, pociętymi łodygami miskantów. Nie wiem, czy bez tego zabezpieczenia przeżyłby .

W tym roku zimuje bez zabezpieczenia, mało tego, nie wycięłam nawet uschłych i poszarzałych łodyg...Zobaczymy wiosną , na co go tak naprawdę stać.


 fot.04.07.2012


jest chętnie odwiedzany przez owady, szczególnie mrówki
przekwitajacy kwiat ciemnieje, staje się niemal fioletowy


resztki kwiatostanów po zimie
zobacz też:

  Dzięgiel ozdobny (Angelica gigas) 2013



1 komentarz:

Dziękuję za komentarz :)