Adiantum japonicum

syn.Adiantum aleuticum 'Japonicum', Adiantum pedatum 'Japonicum'

Tak, jak bywa z wieloma innymi paprociami, jej nazwa a tym samym klasyfikacja, nie jest jednoznaczna. 'Podparłam się' więc nazewnictwem stosowanym przez Sue Olsen w jej encyklopedii paproci ogrodowych.Autorka, będąca autorytetem paprociowym, wyjaśnia w niej,że nazwa Adiantum japonicum, jest nazwą zwyczajową , stosowaną w ogrodnictwie . Nie do końca wiadomo, do jakiego gatunku należy: przez jednych klasyfikowana jest, jako odmiana Adiantum aleuticum ( palczaste frondy), inni zaś twierdzą, że jest raczej Adiantum pedatum, o czym ma świadczyć podobieństwo budowy listków . Ja zakupiłam ją w Anglii, jako Adiantum aleuticum 'Japonicum' i tak właśnie podpisuję zazwyczaj zdjęcia tej paproci.

Jej liście, przypominają kształtem rozpostarte dłonie, lub ażurowe parasole osadzone na brunatnych , cieniutkich łodyżkach. Wiosenne kolory młodych frondów są zachwycające: mają jasnozielona barwę, zaś końcówki listków, przybierają ciepły rudy odcień .

Jest kompaktową odmianą , osiągającą wzrost ok. 30 cm , co czyni ją niższą od obu gatunków, którym jest przypisywana. Jest dość trudna w uprawie, głównie z powodu dość słabego namnażania i częstego wymarzania w polskich ogrodach. Oficjalnie, polecana jest do uprawy w strefie 6 i ostatnią zimę, spędziła w moim ogrodzie( 7a) bez okrycia, ale czy bez obfitej pokrywy śnieżnej i przy większych mrozach miałaby szanse na przeżycie? Doświadczenie kilku paprociarzy mówi,że rożnie z tym bywało, lepiej więc jednak zabezpieczyć przed mrozem włókniną i /lub stroiszem iglastym.
Mało jest informacji o warunkach uprawy, ale przyjęło się,że Adiantum uprawia sie w kwasnej glebie i na ocienionym stanowisku. Na takim stanowisku rośnie i u mnie.

Nazwa Adiantum pochodzi od greckiego słowa adiantos - niezwilżalny , hydrofobowy , co związane jest z pewna właściwością liści tej paproci : krople wody nie wilżą liścia,nie rozpływają się po nim,lecz tworzą kuliste krople . To zjawisko zwane jest czasem 'efektem lotosu'. Drugi człon nazwy wskazuje na miejsce pochodzenia. Opisana została ( jako Adiantum aleuticum), w dziele 'Flora of Japan' ( Iwatsuki'1995), jako odmiana występująca na stanowiskach naturalnych w Japonii. Auror podkreślił , że paproć uważana za identyczną a występująca w Ameryce Północnej jest jednak nieco inna ...stąd może wynikają trudności klasyfikacji tej odmiany.

Wiosenne kolory młodych frondów są zachwycające...mają jasnozielona barwę, zaś końcówki listków, przybierają ciepły rudy odcień

31.05., juz zielenieje