
syn.
Adiantum aleuticum 'Japonicum',
Adiantum pedatum 'Japonicum'
Tak, jak bywa z wieloma innymi paprociami, jej nazwa a tym samym
klasyfikacja, nie jest jednoznaczna. 'Podparłam się' więc nazewnictwem
stosowanym przez Sue Olsen w jej encyklopedii paproci
ogrodowych.Autorka, będąca autorytetem paprociowym, wyjaśnia w niej,że
nazwa
Adiantum japonicum, jest nazwą zwyczajową , stosowaną w
ogrodnictwie . Nie do końca wiadomo, do jakiego gatunku należy: przez
jednych klasyfikowana jest, jako odmiana
Adiantum aleuticum ( palczaste frondy), inni zaś twierdzą, że jest raczej
Adiantum pedatum, o czym ma świadczyć podobieństwo budowy listków . Ja zakupiłam ją w Anglii, jako
Adiantum aleuticum 'Japonicum' i tak właśnie podpisuję zazwyczaj zdjęcia tej paproci.

Jej liście, przypominają kształtem rozpostarte dłonie, lub ażurowe
parasole osadzone na brunatnych , cieniutkich łodyżkach. Wiosenne kolory
młodych frondów są zachwycające: mają jasnozielona barwę, zaś końcówki
listków, przybierają ciepły rudy odcień .
Jest kompaktową odmianą , osiągającą wzrost ok.
30 cm , co czyni ją niższą od obu gatunków, którym jest przypisywana.
Jest dość trudna w uprawie, głównie z powodu dość słabego namnażania i częstego wymarzania w polskich ogrodach.
Oficjalnie, polecana jest do uprawy w strefie 6 i ostatnią zimę,
spędziła w moim ogrodzie( 7a) bez okrycia, ale czy bez obfitej pokrywy
śnieżnej i przy większych mrozach miałaby szanse na przeżycie?
Doświadczenie kilku paprociarzy mówi,że rożnie z tym bywało, lepiej więc
jednak zabezpieczyć przed mrozem włókniną i /lub stroiszem iglastym.
Mało jest informacji o
warunkach uprawy, ale przyjęło się,że
Adiantum uprawia sie w kwasnej glebie i na ocienionym stanowisku. Na takim stanowisku rośnie i u mnie.
Nazwa
Adiantum pochodzi od greckiego słowa
adiantos -
niezwilżalny , hydrofobowy , co związane jest z pewna właściwością liści
tej paproci : krople wody nie wilżą liścia,nie rozpływają się po
nim,lecz tworzą kuliste krople . To zjawisko zwane jest czasem 'efektem
lotosu'. Drugi człon nazwy wskazuje na miejsce pochodzenia. Opisana została ( jako
Adiantum aleuticum),
w dziele 'Flora of Japan' ( Iwatsuki'1995), jako odmiana występująca
na stanowiskach naturalnych w Japonii. Auror podkreślił , że paproć
uważana za identyczną a występująca w Ameryce Północnej jest jednak
nieco inna ...stąd może wynikają trudności klasyfikacji tej odmiany.
 |
Wiosenne kolory
młodych frondów są zachwycające...mają jasnozielona barwę, zaś końcówki
listków, przybierają ciepły rudy odcień |
 |
31.05., juz zielenieje |